Max is dol op zijn opa. Maar omdat die vergeetachtig begint te worden en in een tehuis woont, zien zij elkaar haast niet meer. Max is bang dat zijn opa hem binnenkort ook zal vergeten en niet meer weet hoeveel hij van hem houdt. Hij besluit opa te ontvoeren.
Juffrouw Schneider, die ook in het tehuis woont, maakt van de gelegenheid gebruik ook te ontsnappen. Het drietal belandt uiteindelijk op een magische plek aan de rand van de stad: de bloemenweide waar opa ooit de oma van Max ten huwelijk vroeg.

Dit is het verhaal van Max, zoals dat in de krant heeft gestaan, of dat jullie kennen van televisie. Weten jullie het nog? Nee? Max woont in een klein stadje, veel kleiner als dat waar jullie wonen (...). Hebben jullie de beelden niet gezien? Het waren beelden uit de zomer. Als je ze gezien zou hebben, had je je precies kunnen voorstellen hoe ze daar nerveus voorbijliepen, Max en zijn opa, gevolgd door juffrouw Schneider. Drie haastige mensenstipjes. Waarom ze zo'n haast hadden? Omdat ze op de vlucht waren. Omdat iedereen achter ze aan zat. Omdat het de dag was waarop Max zijn opa ontvoerde.